Een wijkbeheerder, wat is dat?
Gordon straalt als hij over zijn werk praat. “Ik ben wijkbeheerder in de Aker, de Punt en de Reimerswaalbuurt, allemaal ontwikkelbuurten in Amsterdam Nieuw-West. Een gevarieerde, mooie functie. Ik sta voor de veiligheid en leefbaarheid binnen complexen en buurten. Zo maak ik woonafspraken met bewoners, die op leefbaarheidsborden komen te staan in hun portiek. En ik ga in gesprek bij overlast of als een portiek schoner of veiliger kan. Je moet in deze baan wel echt kunnen prioriteren. Ik ‘heb’ 2.000 eenheden, dat zijn heel veel bewoners en dus veel vragen. Dat gaat van ‘Ik heb een grote spin in huis, kun je die weghalen?’ tot serieuzere meldingen over vandalisme. Je moet zorgen dat er verbinding ontstaat in een wijk, met zoveel verschillende culturen. Daar gaan jaren overheen. Maar als je betrokken, verantwoordelijk en loyaal bent, dan lukt het.”
Het goed voorhebben met een ander
Schoon, heel, veilig, het is een belangrijk mantra. Maar het is niet alles. Gordon: “Het allerleukste aan dit werk is dat ik er kan zijn voor bewoners die me nodig hebben. Dat betekent ook dat ik een maatschappelijke rol heb. Ik adviseer huurders om de verbinding te zoeken met elkaar. Ook stuur ik mensen door naar de juiste instanties, als ik zie dat er problemen spelen die groter zijn dan ik kan oplossen. Het goed voorhebben met een ander is waar het om draait bij deze functie. Ik kreeg dat mee vanuit huis, ik kom uit een echt welzijnsgezin.”
Van gedetacheerd naar vast contract
Voor Ymere werkte Gordon in de mode. Klanten helpen; hij vond het heerlijk, dat sociale. Maar hij miste het maatschappelijke. Dus begon hij naast zijn werk in de retail als buurtbemiddelaar. Als ‘uitlaatklep’. Daar leerde hij dat er vaak veel geklaagd wordt, maar het altijd over iets anders gaat. Het smaakte naar meer. En dus verliet hij de mode en belandde via een detacheringsbureau als wijkbeheerder in Nieuw-West. Na een half jaar was hij in dienst bij Ymere.
Hoe zit de dag van een wijkbeheerder eruit?
“Ik begin iedere dag op kantoor om de meldingen op te pakken, daarna ga ik naar buiten. Naar mensen toe. Ik ben de ogen en oren van de wijk, en signaleer veel. Ik werk dus niet meldingsgericht, maar ik kijk wat er nodig is om zo de meldingen te kunnen voorkomen. Dat doe ik trouwens niet alleen. Ik zit op kantoor met de wijkagent, de gebiedsmakelaar van de gemeente en de woonconsulent van Ymere. Bewoners kunnen hier aankloppen, ik plan ook regelmatig spreekuurtjes in. En ik zit in allerlei appgroepen, zodat ik weet wat er speelt.”
Daarom Ymere
Bij Ymere werken, het bevalt Gordon dus prima: “Ik krijg de vrijheid om op te pakken wat nodig is in mijn visie. En ik voel dat er geluisterd wordt, ook door mensen hogerop in de organisatie. Collega’s, daar ben ik superpositief over. En de balans werk-privé, dat is goed geregeld bij Ymere. Wijkbeheerders hebben zelf de mogelijkheid om zelf hun agenda in te plannen, dat geeft lucht om een goede balans tussen werk en privé te behouden. Daarnaast kunnen we op elkaar terugvallen als achtervang in elkaars wijk op de momenten waarop wij zelf niet aanwezig kunnen zijn. Ook vrije dagen en verlof is goed geregeld. Hierdoor krijg je de ruimte om een goede balans te creëren voor jezelf.”